Fotografía: Matilde Pedreira © Ana Amado
Poema: Cabo Prior / Ramiro Fonte
Por buscar aquela casa
Da infancia do meu amor
(xa se sabe: todo pasa)
Eu veño ó cabo Prior.
E así xulgo a inmensidade,
A obra dos mariñeiros,
As somerxidas cidades,
Os celestes estaleiros.
Peto na porta do faro
Neste solsticio de inverno;
Só un friorento paxaro
Parece exercer goberno.
Polas infinitas praias,
Polas soidades dos montes,
Por esa trémula raia
Do oceánico horizonte,
Alixeirado da dor,
Eu volvo ó cabo Prior.
Lembro a miña vella amiga:
Ela tirouse aquí ó mar.
Que o fadario me persiga
Se non lle veño rezar.